دانشمندان یک ریزپردازنده را با انرژی به دست آمده سیانوباکتری ها برای بیش از 6 ماه روشن نگه داشتند - وبلاگ تفکر برتر

به گزارش وبلاگ تفکر برتر، اگر روزی انرژی های فسیلی تمام شوند و در زمستان هسته ای ناشی از انفجارهای هولناک، نور خورشید چندانی به سطح زمین نرسید، چطور می خواهیم انرژی دستگاه های حساس را تامین کنیم؟

مهندسان دانشگاه کمبریج در بریتانیا یک ریزپردازنده را برای بیش از شش ماه با انرژی حاصل از سیانوباکتری ها روشن نگاه داشتند و امیدوارند که روزی بگردد از این انرژی برای بقیه دستگاه های الکترونیکی هم استفاده کرد.

یکی از کاربردهای چنین چیزی می تواند در اینترنت اشیا باشد. اینترنت اشیا یعنی اینکه همه وسایل ما حتی ماشین لباسشویی، قهوه ساز، وسایل نقلیه و حسگر های محیطی با اینترنت به صورت هدفدار به هم متصل باشند. در مواردی این وسایل دور از شبکه برق هستند و مدام باید به فکر تعویض باتری آنها بود. حالا این فناوری تازه می تواند انرژی ناچیز مورد احتیاج این دستگاه ها را تامین کند.

یک منبع انرژی زنده می تواند مواد محیطی مثل متان را به برق تبدیل کند و با غروب خورشید، همچنان به کار خود ادامه دهد.

دانشمندان از سویه ای از سیانوباکتری های آب شیرین به نام Synechocystis استفاده نموده اند تا به یاری آن انرژی برق فراوری نمایند.

تحت شرایط آزمایشگاهی، آنها می توانند چیزی بیش از چهار میکرووات به ازای هر سانتی متر مربع برق فراوری کند. حتی زمانی که چراغ ها خاموش باشند، جلبک ها به تجزیه ذخایر غذایی ادامه دادند تا جریانی اندک اما مداوم فراوری نمایند.

دانشمندان برای نشان دادن کاربردی بودن این جریان برق کم؛ از آن را برای روشن کردن یک پردازنده 32 بیتی که دستورالعملی در حد میکروکنترلر ها اجرا می کرد، استفاده کردند. بعد ثابت کردند که باتری های ساده مبتنی بر سیانوباکتری ها نیروی این ریزپردازنده را می توانند بیش از شش ماه تمام تامین نمایند.

سیانوباکتری ها که با نام سیانوفیت ها نیز شناخته می شوند شاخه ای از باکتری های گرم-منفی هستند.آن ها عموماً اتوتروف و دارای رنگدانه های فتوسنتزی مختلفی از جمله کاروتنوئیدها، فیکوبیلین و انواع مختلف کلروفیل هستند و با یاری این رنگدانه ها نور را جذب نموده و در نهایت، فتوسنتز می نمایند. این باکتری ها برای فراوری انرژی احتیاج به نور و آب دارند. آن ها بی هوازی هستند یعنی احتیاجی به مصرف اکسیژن ندارند. با وجود این که سیانوباکتری ها، جلبک نیستند، گاهی به صورت تحت اللفظی، به آن ها جلبک سبز-آبی نیز گفته می گردد.

منبع